مقدمه: تحقیقات نشان داده است عوامل مدیریتی و سازمانی زیادی در فروسودگی شغلی پرستاران نقش دارند بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه رهبری معنوی، حمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان بود.

روش کار: روش این پژوهش همبستگی و جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان به تعداد 4000 نفر بودند که براساس فرمول حجم نمونه کوکران 351 نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های رهبری معنوی فرای و همکاران (2005)، حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (1986) و فرسودگی شغلی مسلش (1981) بود.

یافته‌ها: روایی صوری و محتوایی هر سه پرسشنامه تأیید گردید و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب رهبری معنوی 0/75، حمایت سازمانی ادراک‌شده 0/83و فرسودگی شغلی 0/74محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام انجام شد.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین رهبری معنوی (0/191- = r و 0/01> P) و مؤلفه‌های چشم انداز، ایمان به کار، عضویت، تعهد سازمانی و حمایت سازمانی ادراک‌شده با فرسودگی شغلی (0/203- = r و 0/01> P) رابطه معنادار و معکوس وجود دارد و رابطه مؤلفه‌های عشق به نوع‌دوستی، احساس معناداری و بهره‌وری از رهبری معنوی با فرسودگی شغلی معنادار نیست. بهترین پیش بینی کننده فرسودگی شغلی، حمایت سازمانی بود (0/01> P).