مقدمه: خودکار آمدی نقش مهمی درانتخاباهداف،قضاوت بالینی،تصمیم گیریهاوسلامترواندارد، همچنین عملکرد و کیفیت کار پرستاران را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا هدف ازاینمطالعه، مروریبرمطالعاتانجامشدهدرزمینهخودکارآمدی پرستاران ایرانی و عوامل موثر میباشد. روش کار: ایـن مطالعـه سیسـتماتیک مقـالات منتشـر شـده سـال هـای1380 تا 1401 (2022-2001) را از پایگاه های Scholar Google ,PubMed ,Scopus, web of science, Science Direct, SID ,Magiran، Irandoc به دو زبان فارسی و انگلیسی مـورد بررسـی قرار داده است. کلمـات کلیـدی؛خودکارآمدی و پرســتار در منابــع فارســی و nurse, self-efficacy در منابع انگلیسی و معادل های Mesh آن با استفاده از عملگرهای ORوAND مورد استفاده قرار گرفت. انجام پژوهش در ایران معیار اصلی انتخاب مقالات برای ورود به مطالعه بود. از 240 مطالعه ای که خودکارآمدی پرستاراندر ایران را مورد پژوهش قرار داده بودند، پس از ارزیابی کیفیت مقالات 14مقاله واجد شرایط شناخته و بهمطالعهواردشدند. یافته ها: نتایجحاصلازاستخراجیافتههایمقالات نشان داد، سطح خودکارآمدی پرستاران ایرانی بالاتر از حد متوسط قرار دارد و با متغیرهای جنسیت، سابقه کار، رضایت شغلی، استرس شغلی، تصمیم گیری بالینی، هوش هیجانی و معنوی، تنش و حساسیت اخلاقی، سلامت عمومی، اجتماعی و روانی، خودآگاهی و رفتار نامحترمانه در ارتباط می باشد. نتیجه گیری: خودکارآمدی پرستاران ایرانی در حد نسبتا مطلوب قرار دارد. با نظر به اینکه ارتقاء خودکارآمدی پرستاران می تواند موجب تصمیم گیری های بالینی کارا، عملکرد بهتر و مراقبت باکیفیت تری گردد، مدیران سیستم درمانی بهداشتی در برنامه ریزی ها و تصمیم گیریها لازم است عوامل فردی و سازمانی موثر بر خودکارآمدی را مد نظر داشته باشند و در راستای افزایش هر چه بیشتر آن تلاش نمایند.