مقدمه: لوسمی یک بیماری خونی است که به صورت تکثیر غیر قابل کنترل سلول‌های نارس سفید خون توصیف می‌گردد. علی‌رغم پیشرفت درمان‌های این بیماری بسیاری از افراد درمان‌یافته از لوسمی اثرات دیررس و عوارض جانبی پس از اتمام درمان را تجربه می‌کنند که بر روی کیفیت زندگی آنان تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای کیفیت زندگی در نوجوانان درمان‌یافته از لوسمی حاد لنفوبلاستیک دارای سابقه شیمی‌درمانی با همتایان سالم انجام شد.

روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 40 نفر از نوجوانان درمان یافته از لوسمی حاد لنفوبلاستیک در گروه مورد، به همراه 40 نفر از همتایان عادی در گروه شاهد که به لحاظ سن، جنس و میزان تحصیلات با یکدیگر همتا شده بوند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه کیفیت زندگی کید اسکرین 52 بود و داده‌های بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS v.22 و آزمون t مستقل و سطح معنی‌داری 05/0 مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد 92/13 و برای گروه شاهد 84/13 بود. نتایج نشان دهنده این بود که کمترین نمره بدست آمده در کیفیت زندگی گروه مورد در بعد پذیرش اجتماعی (92/2 57/11) و بیشترین نمره بدست آمده در بعد خلق و هیجانات (66/3 65/19) می‌باشد. گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد در ابعاد بهزیستی روانشناختی، خودمختاری، منابع مالی، حمایت اجتماعی، محیط مدرسه، بهزیستی جسمی، خلق، پذیرش اجتماعی، ارتباطات والدین و نمره کل کیفیت زندگی نمره کمتری کسب کردند و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (05/0 >P ). همچنین در بعد ادراک خود تفاوت آماری معنی داری (558/0 > P) بین دو گروه مورد و شاهد مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نتایج بدست آمده از این پژوهش و توجه به ضعف در کیفیت زندگی افراد درمان‌یافته از لوسمی حاد لنفوبلاستیک، لزوم توجه به عوامل سبب ساز این ضعف بیشتر شده و توصیه می‌گردد که متخصصین حوزه سلامت ترتیبی اتخاذ نمایند تا موجب بهبود کیفیت زندگی درمان‌یافتگان از لوسمی حاد لنفوبلاستیک شود.