مقدمه: درک حمایت‌های سازمانی که منجر به رضایت شغلی و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی می‌شوند، می‌تواند برای مدیریت پرستاران و بهبود عملکرد آنها و در نتیجه بیمارستان‌ها مثمر ثمر باشد. از اینرو، مطالعه حاضر با هدف بررسی بررسی تأثیر حمایت سازمانی ادراک شده بر رفتارهای شهروندی سازمانی با تاکید بر نقش میانجی رضایت شغلی در بیمارستان حضرت قائم (عج) شهر مشهد انجام شده است.

روش کار: مطالعه پیمایشی- علی حاضر بر روی 146 نفر از پرستاران بخش‌های آی سی یو بیمارستان حضرت قائم (عج) شهرستان مشهد در سال 1395 انجام شده است. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه ارگان (1990) برای سنجش رفتارهای شهروندی سازمانی و پرسشنامه چانگ (2014) به منظور سنجش حمایت سازمانی ادراک شده و رضایت شغلی که متناسب با حوزه خدمات سلامت تدوین شده است، استفاده گردید. آزمون روایی همگرا برای آنها به ترتیب (54/0، 54/0 و 53/0) و ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی نیز به ترتیب (87/0، 72/0 و 72/0) بوده است. داده‌های حاصل از پرسشنامه با استفاده از آزمون‌های توصیفی (نرم افزار SPSS) و همچنین مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس (نرم افزار Smart PLS) مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده تأثیر معنی داری بر رضایت شغلی (75/4 = T، 63/0 = β) و رضایت شغلی اثر معنادار بر رفتارهای شهروندی سازمانی دارد (23/2 = T، 66/0 = β). همچنین حمایت سازمانی ادراک شده بر رفتارهای شهروندی سازمانی اثری مستقیم دارد (56/2 = T،15/0 = β).

نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد که مدیران پرستاری لازم است با ایجاد بستری حامی پرستاران، به گونه‌ای که این حمایت برای آنها به خوبی ملموس و قابل درک باشد، زمینه رضایت شغلی آنها را فراهم آورند و از این طریق بروز رفتارهای شهروندی سازمانی که ماهیتی اختیاری، داوطلبانه و فرانقش دارند را شاهد باشند.