مقدمه: جهت ارتقاء رشد و تکامل نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، باید شرایط مراقبتی مناسب فراهم گردد. ارائه مراقبت‌های نامناسب موجب بروز مشکلات متعدد در نوزادان می‌شود که شرایط رشد و تکامل آنان را به مخاطره می‌اندازد. بنابراین، این مطالعه با هدف تبیین چالش‌های مراقبتی بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان انجام گردید.

روش کار: مطالعه با رویکرد کیفی و روش توصیفی- اکتشافی انجام شده است. مشارکت کنندگان شامل 5 مادر و 25 پرستار شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و در سال 1394 بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف تا رسیدن به اشباع داده‌ها انجام شد. روش گردآوری داده‌ها، حضور در عرصه و مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته بود. تمام مصاحبه‌ها ضبط، دست نویس و به صورت خط به خط تحلیل گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با شیوه تحلیل محتوای مرسوم انجام شد.

یافته‌ها: چالش‌های مراقبتی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان در چهار درون مایه و ده طبقه تبلور یافت که عبارتند از: 1- تعاملات (حرفه‌ای، تعاملات با خانواده و تعاملات با نوزاد) 2- مراقبت (مراقبت روتین محور، درک نیاز به مراقبت تکاملی و تضاد مراقبت سنتی و مراقبت تکاملی) 3- ساختار بخش مراقبت ویژه (عدم رعایت استانداردهای فیزیکی و تجهیزات، عامل بقا یا فنا) 4- شایستگی پرستاران (تبحر ناکافی و استخدام‌های نامناسب).

نتیجه گیری: در بخش مراقبت‌های ویژه مراقبت از نوزادان در معرض خطر، همواره با چالش‌هایی روبرو است. با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر، مراکز مراقبت سلامت باید تمهیدات لازم در خصوص ساختار و استانداردهای فیزیکی بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، اجرای مراقبت تکاملی و ارائه مراقبت مناسب توسط پرستاران با صلاحیت را برنامه ریزی و به کار گیرند.