مقدمه: با توجه به ارتباط نزدیک بین صلاحیت بالینی و مفهوم کیفیت مراقبت، صلاحیت بالینی در حرفه پرستاری به عنوان رشته‌ای عملی، از جایگاهی منحصر به فردی برخوردار است. از طرفی یکی از مهم‌ترین چالش‌های مدیریت پرستاری در جهت ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری حفظ و ارتقاء کیفیت زندگی کاری پرستاران می‌باشد. لذا این پژوهش با هدف تأثیر ارتقای صلاحیت بالینی بر کیفیت زندگی کاری پرستاران در بخش‌های کودکان بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام شد.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که بر روی 62 پرستار شاغل در بخش‌های کودکان بیمارستان مفید وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام شد. ابتدا صلاحیت بالینی و کیفیت زندگی کاری پرستاران با استفاده از پرسش نامه سنجیده شد. جهت تعیین روایی ابزار از روش اعتبار محتوا و جهت پایایی ابزار از همسانی درونی استفاده شد. جهت ارزیابی صلاحیت بالینی 16 مهارت در پرستاران ارزیابی شد. بدین صورت که هر پرستار 3 تا 5 بار مورد مشاهده قرار گرفت. کیفیت زندگی کاری پرستاران هم با استفاده از پرسش نامه سنجیده شد. سپس اصول و فرآیندآموزش به کودک و خانواده، در 5 جلسه دو ساعته به پرستاران آموزش داده شد. بعد از فاصله زمانی 3 ماه مجدداً صلاحیت بالینی و کیفیت زندگی کاری پرستاران مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 و با استفاده از آزمون تی زوجی آنالیز شد. سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: سطح صلاحیت بالینی همه افراد مورد بررسی قبل از آموزش متوسط و کم بود. در مرحله بعد از مداخله صلاحیت بالینی 5/93 درصد پرستاران از سطح کم به سطح متوسط ارتقاء یافت. تفاوت معناداری بین میانگین صلاحیت بالینی قبل و بعد از مداخله وجود داشت (01/0 > P). در مرحله قبل از مداخله، 1/66 درصدپرستاران و نیز در مرحله بعداز مداخله 8/75 درصدپرستاران کیفیت زندگی کاری خود را متوسط برآورد نمودند. امتیاز کیفیت زندگی کاری نیز، قبل و بعد از مداخله دارای تفاوت معناداری می‌باشد (01/0 > P).
نتیجه گیری: ارتقاء صلاحیت بالینی، حتی در یک حیطه بر بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران تأثیر گذار می‌باشد. لذا پیشنهاد می‌شود که با توجه به رسالت حاکمیت بالینی در مراکز درمانی و تأمین ایمنی بیشتر و ارتقای کیفیت مراقبت ارائه شده به مددجویان، ارتقای صلاحیت بالینی پرستاران با ارائه دوره‌های آموزش مداوم به عنوان یک برنامه مدون و به صورت سالانه انجام شود.