مقدمه: از آنجایی که پرستاران با دشواری‌های زیادی در محیط کار روبه رو هستند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی افکار خودکشی بر اساس دشواری تنظیم هیجان و اجتناب تجربی درپرستاران انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی پرستاران شهر کرمانشاه در سال 1396 بود که به روش نمونه گیری خوشه‌ای تعداد 220 نفر از بین آنها به عنوان نمونه انتخاب شد، ابزارهای پژوهش شامل؛ پرسشنامه افکار خودکشی بک، مقیاس دشواری تنظیم هیجان گراتز و روئمر وپرسشنامه اجتناب تجربیبوند و همکاران بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و به وسیله نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین دشواری تنظیم هیجان و اجتناب تجربی با افکار خودکشی وجود داشت. همچنین یافته‌ها حاکی از آن بود که متغیرهای پیش بین همگی با هم می‌توانند 33 درصد تغییرات افکار خودکشی را پیش بینی کنند، بر این اساس دشواری تنظیم هیجان با ضریب تأثیر 41/0 و اجتناب تجربی نیز با ضریب تأثیر 29/0 توان پیش بینی افکار خودکشی را دارند، که این روابط در سطح 001/0 > P معنادار بودند.
نتیجه گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که دشواری تنظیم هیجان و اجتناب تجربی توان پیش بینی افکار خودکشی در پرستاران را دارند. پس پیشنهاد می‌شود که مسئولین حوزه سلامت به این نکته توجه کنند.