مقدمه: نگرش‌ها در هدایت رفتار انسان ها به سوی اهداف، آگاهی از پیامدهای آن و پردازش مؤثر اطلاعات پیچیده درباره محیط زندگی نقش بسزایی دارند آمادگی افراد برای پذیرش و حمایت از بیماران روانی نیز به مقدار قابل توجهی در بازگشت موفق بیماران به جامعه تأثیر دارد. این مطالعه با هدف بررسی نگرش دانشجویان پرستاری به بیماری‌های روان انجام گرفت.

 روش: در یک مـطالعه توصیفی - تحلیلی 153 نفـر دانشجوی پـرستاری دانشکده پرستاری و مامایی تبریز در نیمسال دوم سال تحصیلی 1386- 1387 (کل جامعه پژوهش) انتخاب شدند. ابـزار گردآوری داده‌ها شامل دو بخش مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه 34 سؤالی نگرش نسبت به بیماری‌های روان (OMI) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS v. 11.5 انجام گرفت. یافته‌ها: یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمره کلی نگرش دانشجویان نسبت به بیماری‌های روان بالاتر از میانگین آزمون بوده و درکل نگرش دانشجویان نسبت به بیماری‌های روان مثبت بود (18/13±44/117). آزمون آماری آنـالیز واریانس یک طرفه میانگین نمره کل دانشجویان پرستاری در مورد نگرش نسبت به بیماری‌های روان را بر حسب سال‌های مختلف تحصیلی معنادار نشان داد (001/0=p و 69/6=F). در کل دانشجویان پـرستاری اعـتقاد کمتری به جــداسازی، اعمال یک سری اقدامات محدودکننده و شرم‌آور بودن و پنهان نگه داشتن وجود این بیماری‌ها و اعتقاد بیشتری به همدلی و مهربانی، پیشرفت روند درمان و وجود یک سری رفتارهای کلیشه ای و منفی در این بیماران داشتند.

نتیجه‌گیری: اگر چه یافته‌ها نشان داده است نگرش مثبت دانشجویان بالاتر از میانگین بوده ولی با توجه به میزان نگرش منفی خصوصاً در ابعاد داشتن تفکر قالبی در مورد این بیماری ها، لزوم توجه بیشتر مربیان روان پرستاری و گنجاندن بحث‌های عمیق تر در مورد شناسایی ریشه‌های این نگرش‌ها و اصلاح آن در قالب برنامه‌های آموزشی وجود دارد.