چکیده
مقدمه: خشونت در محل کار بخشی از خطرات شغلی مربوط به محیط کار می باشد. هنگامی که دانشجویان پرستاری در محیطهای بالینی با خشونت مواجه میشوند تواناییهای عملکردی آنها و تمایل آنها برای پرستار شدن تحت تأثیر قرار میگیرد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان مواجهه دانشجویان پرستاری با خشونت در حین کارآموزی میباشد.
روش: این پژوهش به صورت توصیفی و با استفاده از پرسشنامه در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان طی سال تحصیلی 88-87 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 82 نفر از دانشجویان پرستاری بود که در زمان انجام پژوهش در دانشکدههای پرستاری و مامایی مشغول به کار بودند. دادهها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و با برنامه آماری SPSS v.11 و آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. منظور از خشونت دراین مطالعه شامل: حمله فیزیکی، تهدید، بدکلامی و آزار جنسی میباشد.
یافتهها: نتایج نشان داد که 3/18% از دانشجویان، حمله فیزیکی، 8/9% تهدید شغلی و 2/23% بدکلامی را تجربه کرده بودند و هیچ یک مورد اذیت جنسی قرار نگرفته بودند. همچنین بیشترین حمله فیزیکی توسط بیمار (3/33%) و همراهان بیمار (3/33%)، بیشترین تهدید توسط پرستاران بخش (6/16%) و بیشترین بدکلامی توسط پرستاران (5/28%) و همراهان بیمار (25%) گزارش شده بود. بیشترین آمار خشونت به ترتیب مربوط به بخش داخلی، جراحی، اطفال و دیالیز بود. همچنین بین سال تحصیلی، جنس و وضعیت تأهل دانشجویان با میزان مواجهه با خشونت رابطه معناداری وجود نداشت (05/0p>).
نتیجهگیری: دانشجویان پرستاری نیز همانند سایر کارکنان مراقبت بهداشتی در معرض خطر خشونت قرار دارند. بنابراین لازم است دانشجویان در رابطه با علایم خشونت و روشهای پیشگیری از خشونت آموزش کافی داده شوند تا در مواقع مواجهه با آن حداقل بتوانند از رسیدن آسیب خودداری نمایند.
aghjanloo A, harririan H, Ghafurifard M. Violence during clinical training among nursing students of Zanjan universities of medical sciences. IJNR 2010; 5 (17) :46-54 URL: http://ijnr.ir/article-1-614-fa.html
آقاجانلو علی، حریریان حمیدرضا، غفوری فرد منصور. مواجهه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان با خشونت محل کار در محیطهای بالینی. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1389; 5 (17) :46-54