مقدمه: به منظور شناخت ماهیت ارتباط و تعامل نوجوان با خانواده که بیانگر واقعیت تجربه شده توسط بخش کثیری از جمعیت جوان کشور می‌باشد، این تحقیق با هدف توصیف تجارب خانوادگی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان صورت گرفت.
روش کار: این پژوهش کیفی و به روش پدیدارشناسی در سال 1384 در شهر اصفهان انجام شد. نمونه‌ها از میان دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انتخاب گردیدند. پس از اشباع اطلاعاتی، تعداد شرکت‌کنندگان به 15 نفر رسید. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق وتجزیه و تحلیل داده‌ها به روش استرابرت انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تجارب خانوادگی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان، 65 کد، 3 زیر مفهوم و 2 مفهوم محوری تحت عناوین حمایت عاطفی (صمیمیت) در خانواده و واکنش‌ها در خانواده استخراج گردید.
نتیجه گیری: علی رغم اهمیت حیاتی خانواده و نقشی که در زندگی نوجوانان دارد، نوجوانان ارتباط مؤثر و اثربخشی را با خانواده تجربه نمی‌کنند و این مسأله کاملاً مشهود است. این تحقیق ضرورت آموزش خانواده‌ها را بر اساس نیازها و خصوصیات دوران نوجوانی مورد تأکید قرار می‌دهد.
