[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
انجمن علمی پرستاری ایران::
مشاوران تحقیق کیفی::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
آخرین مطالب بخش
:: تماس با ما
:: نحوه ثبت نام
:: راهنمای نگارش
:: درباره نشریه
:: مجله پژوهش پرستاری
نمایه پرستاری
AWT IMAGE
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
روان پرستاری
AWT IMAGE
سامانه جامع رسانه ها
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۵ نتیجه برای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

مهدی مرشدی، رضا داورنیا، کیانوش زهراکار، محمد جلال محمودی، محمد شاکرمی،
جلد ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، یکی از درمان های رفتاری نسل سوم است و در آن تلاش می شود بجای تغییر شناختها، ارتباط روانشناختی فرد با افکار و احساساتش افزایش یابد. هدف پژوهش حاضر تعیین کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش فرسودگی زناشویی زوجها بود. روش: در قالب یک مداخله نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، ۲۰ زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس از میان زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی راستین در بهار سال ۱۳۹۴ انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۰ زوج) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه فرسودگی فرسودگی پاینز (CBM) ۱۹۹۶ بود. گروه آزمایش مداخله درمانی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت دوازده جلسه دو ساعته به شیوه گروهی دریافت نمودند اما برای گروه کنترل درمانی ارایه نشد. پس از اتمام جلسات درمان از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. داده ها با آزمون T تفاضل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین نمرات پس آزمون (۱۰/۷۸) و پیش آزمون (۶۰/۹۳) گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (۳۲/۸- =T، ۰۱/۰>P). به عبارت دیگر مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش فرسودگی زناشویی زوجین گروه آزمایش مؤثر بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگر تأثیر روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش فرسودگی زناشویی زوجها بود. توصیه می گردد مشاوران و درمانگران خانواده از این شیوه درمانی در مراکز مشاوره و کلاس های آموزش خانواده جهت حل مشکلات زناشویی زوجها بهره ببرند.
مهین عسگری، اشکان فعله کار، انسیه زارعی، فاطمه میرزا حسینی، امید امانی،
جلد ۱۳، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده

 
مقدمه: همراستا با ارائه درمان‌های سنتی همچون دارودرمانی در درمان افسردگی، امروزه روش‌های نوینی به منظور کاهش علائم و نشانگان خلقی این اختلا ارائه شده است که از جمله آنها درمان‌های موج سومی همچون درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان متناوب بر علائم خلقی بیماران افسرده انجام گردید.
روش کار: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش در برگیرنده کلیه بیماران مبتلا به اختلال افسردگی مراجعه کنندگان به مراکز روانشناسی و روانپزشکی شهر بندرعباس بود و نمونه پژوهش نیز در برگیرنده ۴۵ نفر از این افراد بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان متناوب (TACS) و کنترل گمارده شده و داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک گردآوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس تک متغیره) استفاده گردیده و داده‌های بدست آمده با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS V.۲۳ تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان دهنده آن بود که میانگین پس آزمون گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ۱۳/۱۲، گروه درمان با تحریک فراجمجمه‌ای ۸۶/۱۷ و گروه کنترل ۰۰/۲۶ بوده و بین گروه آزمایش با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان متناوب با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰۵/۰>P). همچنین در مقایسه این دو درمان، داده‌های بدست آمده نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم افسردگی اثرات بیشتری را داشتند.
نتیجه‌گیری: با در نظر داشتن یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یکی از رویکردهای نوین روانشناسی اثرگذاری بالایی در کاهش علانم بیماری افسردگی داشته و می‌توان آن را به عنوان یک مداخله بالینی سودمند همراستا با درمان‌های دیگر به کار گرفت.
لعیا حاجی اقراری، فاطمه اسدی، ثمینا جوازی، طناز عاطف وحید،
جلد ۱۳، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده

 
مقدمه: بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای طرحواره‌های هیجانی هستند که به صورت افکار خودآیند منفی همچون نشخوار فکری، بازداری، اجتناب شناختی از هیجانات و تداوم نگرانی تجربه می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفت.
 روش‌کار: مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی منطقه ۴ شهر تهران در بازه زمانی آذرماه ۱۳۹۶ تا اردیبهشت ۱۳۹۷ تشکیل دادند که تعداد ۳۲ نفر از افراد دارای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز فوق به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده و در دو گروه ۱۶ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های سنجش بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری گردآوری شده و به وسیله روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) و به کمک نرم افزار تحلیل داده Spss v,۲۲ تجزیه و تحلیل شد.
 یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری را بر بازداری رفتاری و مولفه‌های اجتناب شناختی رفتاری زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل داشته است (۰۰۱/۰>(P.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه به روشنی بیانگر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. با توجه به این یافته‌ها، استفاده از این درمان ارزان قیمت، ساده و کاربردی می‌تواند زمینه ارتقا بهزیستی روان‌شناختی، تنظیم هیجان و عملکرد مناسب در روابط بین فردی را فراهم سازد.
عزت اله قدم پور، زهرا مرمزی پور، مهرا رنجبردار، آرمان آج، سعید پیرعین‌الدین، مهدی یوسف وند،
جلد ۱۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: افسردگی در سالمندان از موضوعات مهم در گستره علم روان‌شناختی است. بازنگری پژوهش‌ها نشان داده است که بیش از سی و دو درصد سالمندان حداقل یک بار به افسردگی بالینی دچار می‌شوند. افسردگی، سالمندان را با مشکلاتی همچون ضعف مهارت‌های اجتماعی، افکار خودآیند منفی ذهنی - بدنی، تضاد شناختی و اضطراب شدید روبه رو می‌کند. هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی - بدنی سالمندان مبتلا به افسردگی شهر خرم‌آباد بود.
روش کار: این پژوهش به صورت شبه‌تجربی بود که در آن از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش ۳۰ آزمودنی بود که از میان سالمندان (۶۰ سال به بالاتر) دارای افسردگی مراکز تحت پوشش بهزیستی شهر خرم‌آباد انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله‌ای دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس تصویر بدنی، پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم و مقیاس تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی - بدنی در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد.
یافته‌ها: داده‌های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار اس.پی.اس. اس انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی‌داری بین دو گروه نشان داد. یافته‌ها نشان داد که میزان تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی – بدنی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌دارتری داشته است.
نتیجه گیری: یافته‌ها حاکی از آن بودکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد درکاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی - بدنی اثربخش است. پیشنهاد می‌شود که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در سازمان‌های مربوطه همانند بهزیستی، که با سالمندان مبتلا به افسردگی روبه رو هستند، برای کاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی استفاده بهینه کرد.
 

نرگس حسین نظری، حمید نجات، محمدرضا صفاریان طوسی،
جلد ۱۷، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده

 
مقدمه: سالمندی با بیماری، فقدان و از کار افتادگی متعددی همراه است و افراد سالمند در معرض مشکلات فراوانی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بهزیستی درمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی سالمندان انجام شد.
روش­ کار : پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون به همراه مرحله پیگیری یک ماهه و با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، شامل سالمندان خانه سالمندان نشاط شهر مشهد بودند. از بین این افراد، تعداد ۴۵ نفر به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری قرار گرفتند. گروه­های آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای بهزیستی درمانی یا درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و برای گروه کنترل اقدامی صورت نگرفت.  ابزار جمع­­آوری داده­ها شامل پرسشنامه احساس تنهایی بود. برای تحلیل داده­های پژوهش از نرم افزارSPSS  نسخه ۲۲ و تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه­گیری مکرر در سطح ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته­ها: نتایج نشان­دهنده این بود که بهزیستی درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش احساس تنهایی سالمندان در مرحله پس آزمون و پیگیری اثر معنادار داشته­اند (۰۰۱/۰>P). اما تفاوت معناداری بین اثربخشی دو گروه وجود نداشته است (۰۵/۰<P).
نتیجه­گیری: طبق نتایج، می­توان از بهزیستی درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در جهت بهبود احساس تنهایی در سالمندان استفاده کرد.
کلیدواژه­ها: بهزیستی درمانی، احساس تنهایی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، سالمند
 

صفحه 1 از 1     

Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4700