خانم پرخیده حسنی، خانم لیدا نیک‌فرید،
جلد ۹، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: براساس مدل مراقبت انسانی، مراقبت باید یک ارزش پرستاری بوده و خود را در عوامل مراقبتی بین پرستار و بیمار نمایان سازد. تنها در صورت حضور تمامی این عوامل مراقبتی ده گانه است که مراقبت معتبر انجام شده و مددجو به سطح بالای التیام و هماهنگی می‌رسد. آشناسازی دانشجویان با مفهوم مراقبت از وظایف مربیان است و لازمه آن دانستن دیدگاه آن‌ها در قبال این مفهوم است. هدف از این مقاله بررسی دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه درباره میزان اهمیت رفتارهای مراقبتی پرستاری براساس مدل مراقبتی است.
روش: این یک مطالعه توصیفی است. ابزار پژوهش که مقیاس Care Q می‌باشد به تمام دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه داده شد. تعداد ۱۱۷ نفر در زمان انجام مطالعه حضور داشتند که ۵۰ رفتار مراقبتی نوشته شده روی کارت‌های مجزا را از نظر اهمیت در هفته مجموعه با تعداد نامساوی قرار دادند. این ابزار با استناد به عوامل مراقبتی مدل مراقبتی Watson رفتارهای مراقبتی را در شش زیرگروه قرار می‌دهد.
یافته‌ها: زیرگروه‌های با اهمیت از نظر دانشجویان پرستاری به ترتیب در دسترس بودن، توضیح و تسهیل، پایش و پیگیری، انتظار و پیش‌بینی نیازهای بیمار، آسایش‌دهی و ارتباط اعتمادآمیز بود. با اهمیت‌ترین رفتار «داروها و کارهای درمانی بیمار را به موقع و سر وقت انجام می‌دهد» و کم اهمیت‌ترین رفتار «از بیمار می‌پرسد که با چه عنوانی او را صدا بزند» بود.
نتیجه‌گیری: اهمیت بیشتر به رفتارهای مراقبتی درمانی در دانشجویان پرستاری به دلیل تجربه کم تماس با بیمار در آن‌ها قابل توجیه است اما براساس مدل مراقبت انسانی فرآیند تحصیل در رشته پرستاری باید به گونه‌ای باشد که آن‌ها بتوانند برای انجام مراقبت کل‌گرا و معتبر با در نظر گرفتن تمام عوامل مراقبتی ده گانه مطرح شده در مدل آمادگی لازم را کسب کنند. یک برنامه آموزشی مناسب پرستاری با دیدگاه کل‌نگر باید بتواند با اتکا به شیوه‌های نوین تدریس ضمن اهمیت مراقبت کل‌نگر، زمینه را برای تسهیل بروز رفتارهای مراقبتی انسانی بین پرستار و بیمار فراهم کند.
