|
اثربخشی آموزش پیشگیری از خودکشی بر واکنش پذیری شناختی، افکار خودکشی و سلامت اجتماعی در اقدام کنندگان مجدد به خودکشی
|
نرمین برومند    ، قاسم نظیری* ، اعظم داودی ، نجمه فتح |
| دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ، naziryy12@gmail.com |
|
|
چکیده: (1155 مشاهده) |
مقدمه: در پاسخ به افزایش روزافزون میزان خودکشی و اقدام مجدد به خودکشی در جهان که آز آمار قابل توجهی برخوردار است؛ توجه و تمرکز روی توسعه و اجرا مداخلات پیشگیری کننده از خودکشی افزایش یافته است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش پیشیگیری از خودکشی بر واکنشپذیری شناختی، افکار خودکشی و سلامت اجتماعی در اقدام کنندگان مجدد به خودکشی بود.
روش کار: این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه درمانجویان اقدام کننده مجدد به خودکشی در سال 1400 در شهرستان مهاباد در محدوده سنی 20 تا 34 سال بودند که از این جامعه تعداد 40 نفر بر اساس روش نمونهگیری دردسترس و منطبق با معیارهای ورود و خروج انتخاب شده و در دو گروه مداخلهو کنترل هر گروه 20 نفر جایگرین شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسنامه سلامت اجتماعی کییز (2004)، مقیاس افکار خودکشی بک (1976) و پرسشنامه واکنشپذیری شناختی ون در دوئز و ویلیامز (2003) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه آموزش پیشگیری از خودکشی بر واکنشپذیری شناختی، افکار خودکشی و سلامت اجتماعی در اقدام کنندگان مجدد به خودکشی تأثیر دارد (05/0>P). در واقع برنامه آموزش پیشگیری از خودکشی باعث کاهش واکنشپذیری شناختی و افکار خودکشی و افزایش سلامت اجتماعی در آنها میشود.
نتیجهگیری: بنابراین برنامه آموزش پیشگیری از خودکشی به عنوان روش درمانی در کاهش خودکشی و بهبود سلامت اجتماعی این افراد پیشنهاد میگردد. |
|
| واژه‌های کلیدی: افکار خودکشی، سلامت اجتماعی، واکنش پذیری شناختی، پیشگیری |
|
|
متن کامل [PDF 298 kb]
(510 دریافت)
|
نوع مطالعه: پیراپزشکی |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1401/4/28 | پذیرش: 1401/11/18 | انتشار: 1401/11/10
|
|
|
|
|
|
