بررسی خودبیمارانگاری و عوامل مرتبط با آن در جمعیت عمومی ایران طی پاندمی کووید-19: یک مطالعه مقطعی مبتنی بر وب
|
مریم عباسی ، سامان معروفی زاده ، حدیث اشرفی زاده ، زهرا گلوی ، فاطمه حاجی بابایی*  |
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، hajibabaeefateme@yahoo.com |
|
چکیده: (532 مشاهده) |
مقدمه: با توجه به گسترش جهانی ویروس کووید-19، این بیماری نوظهور علاوه بر تاثیر جسمانی، میتواند تاثیر جدی بر سلامت روانی مردم داشته باشد و موجب افزایش سطح اضطراب گردد. هدف از انجام این پژوهش تعیین خودبیمارانگاری و عوامل مرتبط با آن در جمعیت عمومی ایران طی پاندمی کووید-19، در سال 1399 میباشد.
روش کار: این مطالعه مقطعی مبتنی بر وب بر روی 1633 فرد از جمعیت عمومی ایران بین شهریور تا بهمن 1399 انجام شد. دادهها از طریق پرسشنامه آنلاین از طریق رسانههای اجتماعی مانند واتسآپ و تلگرام جمعآوری شد. جهت سنجش خودبیمارانگاری از پرسشنامه خودبیمارانگاری استفاده گردید. سپس نتایج با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میانگین نمره خودبیمارانگاری برابر با 99/5±23/11 بود. با استفاده از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه، خودبیمارانگاری بالا به صورتی معنیدار با جوان بودن، جنسیت زن، داشتن بیماری مزمن، مرگ اعضای خانواده، بستگان یا دوستان به دلیل کووید-19، تماس با موارد مشکوک یا تأیید شده کووید-19، مدت زمان زیاد فکر کردن به کووید-19، سابقه بستری، استعمال سیگار، مصرف دارو و فعالیت بدنی کم در ارتباط بود (05/0>P).
نتیجهگیری: از آنجا که پاندمی کووید-19 بر سلامت جسمی و روانی گروههای مختلف جامعه تاثیرات جدی داشته است. شناسایی وضعیت روانشناختی گروههای مختلف افراد جامعه که متاثر از شیوع کووید- 19 بودند، جهت ارائه برنامهها و پروتکلهای روان درمانی مناسب و هدفمند برای سلامت روانی افراد امری ضروری و مهم به حساب میآید. |
|
واژههای کلیدی: خودبیمارانگاری، کووید-19، پاندمی، اضطراب سلامتی |
|
متن کامل [PDF 308 kb]
(197 دریافت)
|
نوع مطالعه: روانپرستاری و پرستاری بهداشت روانی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/5/23 | پذیرش: 1401/8/29 | انتشار: 1401/9/10
|
|
|
|