مقدمه: بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی همیشه با خطر بروز حمله مجدد قلبی مواجه هستند و برای مقابله با این تهدید نیازمند تدابیر مراقبتی درمانی بلند مدت هستند. برنامه های طولانی مدت مراقبتی نیازمند مشارکت فعال بیمار است و بیماران لازم است برای ایفای نقش فعال خود آمادگی لازم را کسب نمایند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش و اجرای برنامه خودتدبیری بر تبعیت از رژیم درمانیِ بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب می باشد. روش: این پژوهش یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده (RCT) است که در آن 60 نفر از بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه قلبی به روش آسان به مطالعه وارد شدند و بصورت تصادفی در یکی از دو گروه کنترل یا آزمون قرار گرفتند. در ابتدا پرسشنامه های دموگرافیک و تبعیت از رژیم درمانی توسط همه نمونه ها تکمیل گردید. گروه آزمون علاوه بر دریافت مراقبت معمول، در هفته اول بعد از ترخیص در کارگاه برنامه خودتدبیری شرکت نمودند. پس از آن پیگیری تلفنی به مدت 8 هفته انجام گردید. 4 هفته پس از انجام آخرین پی گیری تلفنی پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی مجددا توسط همه نمونه ها تکمیل گردید و برای تجزیه و تحلیل از آزمون های آماری کای دو، آزمون دقیق فیشر، تی مستقل و تی زوجی استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، قبل از مداخله، بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیگ و تبعیت از رژیم درمانی اختلاف آماری معناداری وجود نداشت اما پس از اجرای مداخله و آموزش برنامه خودتدبیری، تبعیت از رژیم درمانی بیماران گروه آزمون به صورت معناداری افزایش پیدا کرده بود (p<0.001) در حالی که تغییرات تبعیت از رژیم درمانی در گروه کنترل از نظر آماری معنا دار نبود. (p>0.05). نتیجه گیری: اجرای برنامه خودتدبیری سبب بهبود تبعیت از رژیم درمانی در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب می شود.