[صفحه اصلی ]   [Archive]  
:: جلد 14، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1398 ) ::
جلد 14 شماره 6 صفحات 34-26 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط تمایز یافتگی خود و طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق
اشکان فعله کار، زهرا بردن، مونا دانایی کوشا، امید امانی ، نصیره مقدم فر*
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، nasireh.moghadam@gmail.com
چکیده:   (3364 مشاهده)

مقدمه: رضایت زناشویی به حالتی از خشنودی پایدار در رابطه بین زن و شوهر اطلاق می‌شود که احساس شادمانی در روابط را پیش‌بینی می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط تمایزیافتگی خود و طرحواره‌های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق انجام گرفت.
روش‌کار: این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به مجتمع‌های قضایی شهر تهران از اردیبهشت تا دی ماه سال 1396 تشکیل دادند که پرونده طلاق آنان تا زمان انجام پژوهش در جریان بود. نمونه پژوهش نیز 225 از این گروه زنان تشکیل می‌دادند. برای جمع آوری اطلاعات، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده و داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های زوجی انریچ، مقیاس تمایزیافتگی خود و پرسشنامه طرحواره‌های یانگ گردآوری شد که از روایی و پایایی‌ مناسبی برخوردار بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام و به کمک نرم افزار تحلیل آماری SPSS. V22 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد که ارتباط  بین زیر مقیاس‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه با مولفه‌های رضایت زناشویی معنادار بوده و متغیر تمایزیافتگی نیز رابطه معنی‌داری با مولفه‌های رضایت زناشویی دارد (01/0>P). یافته‌های رگرسیون گام به گام نیز نشان دهنده این بود که مولفه‌های متغیر طرحواره‌های ناسازگار در مدل رگرسیون در حدود 6/36 درصد از واریانس متغیر رضایت زناشویی و مولفه‌های متغیر تمایز خود در مدل ارائه شده در حدود 1/8 درصد از واریانس متغیر رضایت زناشویی را تبیین می‌کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود با کنترل طرحواره‌های ناسازگار اولیه و افزایش تمایزیافتگی زنان دارای ناسازگاری و رضایت زناشویی پایین، می‌توان تاثیر مهمی بر افزایش رضایت زناشویی و کاهش گرایش به طلاق داشت. لذا ضروری است که با ارائه مداخلات درمانی در جهت کاهش طرحواره‌های ناسازگار اولیه و افزایش تمایزیافتگی خود زنان متقاضی طلاق اقدام گردد.
 
واژه‌های کلیدی: تمایزیافتگی، طرحواره‌های ناسازگار اولیه، رضایت زناشویی، زنان متقاضی طلاق
متن کامل [PDF 1486 kb]   (1462 دریافت)    
نوع مطالعه: روانپرستاری و پرستاری بهداشت روانی | موضوع مقاله: علوم رفتاری و روانی(روانشناسی، مددکاری و...)
دریافت: 1397/3/5 | انتشار: 1398/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA

XML   English Abstract   Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
falehkar A, bordan Z, Danaee kosha M, amani O, moghadamfar N. The predictive role of self-differentiation and early maladaptive schemas in marital satisfaction of female applicants for divorce. IJNR 2020; 14 (6) :26-34
URL: http://ijnr.ir/article-1-2130-fa.html
فعله کار اشکان، بردن زهرا، دانایی کوشا مونا، امانی امید، مقدم فر نصیره. ارتباط تمایز یافتگی خود و طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1398; 14 (6) :26-34

URL: http://ijnr.ir/article-1-2130-fa.html
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 14، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.04 seconds with 29 queries by YEKTAWEB 4570