مقدمه: سالمندان مبتلا به نارسـایی مزمن کلیوی تحت همودیالیز، با بار بیماری طولانی مدت و مشکلات جسمانی متعدد مواجه هستند. توانمندسازی این بیماران مبتنی بر مشارکت فرد در روند درمان است. از آنجا که مشارکت بیمار در انجام فعالیت های خود مدیریتی نیازمند داشتن خودکارآمدی و باور به توانایی های خود می باشد، لذا این مطالعه با هدف تأثیر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر توانمندسازی بر خودکارآمدی بیماران سالمند تحت همودیالیز است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی می باشد. سالمندان تحت همودیالیز در بیمارستان شهید هاشمی نژاد بصورت در دسترس و سپس بطور تصادفی به دو گروه آزمون) 48 نفر (و کنترل)48 نفر (تقسیم شدند. قبل از مداخله، پرسشنامه ها از طریق مصاحبه ها تکمیل شدند. سپس در گروه آزمون مداخله برنامه آموزشی خود مدیریتی مبتنی بر توانمندسازی صورت گرفت. گروه کنترل برنامه روتین مرکز درمانی را دریافت کرده و مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش در این مطالعه، پرسشنامه خود کارآمدی شرر بود که مجددا 4 هفته بعد از مطالعه در دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و آماره های کای اسکوئر، یومن ویتنی و تی مستقل تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که اکثر واحدهای پژوهش مرد، متأهل و بازنشسته بودند. میانگین سنی واحدهای پژوهش39/8±42/69 سال بود. میانگین نمرات، در تمامی ابعاد خودکارآمدی در گروه آزمون بعد از اتمام مطالعه ارتقا یافت و از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده شد(001/0>P). نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده اثربخشی برنامه خودمدیریتی مبتنی بر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر توانمندسازی بر خودکارآمدی بیماران سالمند تحت همودیالیز در مدت مطالعه بود بنابراین بین خودکارآمدی و برنامه خود مدیریتی ارتباط دارد. لذا سالمندان تحت همودیالیز می توانند با پیروی از دستورالعمل هایی که توسط پرستاران ارائه میشود، به طور چشمگیری بهبود یابند.
mahdifarani M, Rejeh N, Heravi-Karimooi M, Tadrisi S D, Marghob B. The effect of self- management program on the self-efficacy in elderly patients undergoing hemodialysis. IJNR 2020; 15 (2) :35-44 URL: http://ijnr.ir/article-1-2310-fa.html
مهدی فرانی مرضیه، رژه ناهید، هروی کریموی مجیده، تدریسی سید داوود، مرغوب بهاره. بررسی تاثیر برنامه خودمدیریتی مبتنی بر توانمند سازی بر خودکارآمدی سالمندان تحت همودیالیز. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1399; 15 (2) :35-44