[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
انجمن علمی پرستاری ایران::
مشاوران تحقیق کیفی::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
آخرین مطالب بخش
:: تماس با ما
:: نحوه ثبت نام
:: راهنمای نگارش
:: درباره نشریه
:: مجله پژوهش پرستاری
نمایه پرستاری
AWT IMAGE
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
روان پرستاری
AWT IMAGE
سامانه جامع رسانه ها
:: جلد 15، شماره 5 - ( آذر و دی 1399 ) ::
جلد 15 شماره 5 صفحات 28-20 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط بین خودشفقت ورزی با نگرش نسبت به سالمندی در افراد میانسال
آرپی مانوکیان ، الهام نواب ، محبوبه زمردی*
علوم پزشکی تهران ، mzomorrodi11@gmail.com
چکیده:   (2296 مشاهده)
مقدمه :با توجه به اینکه نوع نگرش افراد نسبت به سالمندی می تواند حس خوب بودن، ارتقاء کیفیت زندگی و پیامدهای سلامتی دراز مدت را در دوره سالمندی به دنبال داشته باشد؛ می توان قبل از شروع سالمندی و در دوره میانسالی، با شناسایی عوامل قابل تعدیل در جهت آغاز یک دوره سالمندی مثبت کمک نمود. خودشفقت ورزی یکی از متغیرهای ارتقاء دهنده رفاه و رضایت از زندگی در سالمندان می باشد.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-همبستگی بود که با هدف تعیین ارتباط بین خودشفقت ورزی با نگرش نسبت به سالمندی در افراد میانسال شهر تهران در سال 1397-98 انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه مردان و زنان میانسال (۳۰تا ۵۹ سال) ساکن شهر تهران مراجعه کننده به مراکز بهداشت منطقه شمیرانات شهر تهران بود. تعداد۱۱۳شرکت کننده که با روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب با تعداد مراجعین به مراکز مربوطه انتخاب شدند. محیط پژوهش شامل مراکز بهداشت منطقه شمیرانات شهر تهران بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ۳ قسمتی شامل: الف) مشخصات دموگرافیک ب) پرسشنامه خودشفقت ورزی ج) پرسشنامه نگرش به سالمندی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار 16spss  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته های این پژوهش حاکی از آن بود که بیشترین درصد (۶۹%) واحدهای مورد پژوهش از خودشفقت ورزی سطح متوسط برخوردار بودند. در رابطه با ابعاد خودشفقت ورزی بیشترین میانگین نمره برای زیر مقیاس احساس مشترکات انسانی (0.58±3.58) و کمترین میانگین نمره برای زیر مقیاس قضاوت در مورد خود ( 0.68±2.83) به دست آمد. در خصوص ارتباط بین خودشفقت ورزی و نگرش نسبت به سالمندی، یافته ها بیانگر وجود ارتباط معنی دار آماری بین دو متغیر بود (P-Value<0.05).
نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر مبنی بر وجود ارتباط معنی دار آماری بین خودشفقت ورزی و نگرش نسبت به سالمندی در افراد میانسال شهر تهران؛ می توان از نتایج این مطالعه در حوزه آموزش خودشفقت ورزی به میانسالان در راستای سازگاری با چالشها و نیازهای در حال تغییر دوران سالمندی و آغاز یک دوره سالمندی مثبت استفاده نمود.
 
واژه‌های کلیدی: خودشفقت ورزی، نگرش به سالمندی، میانسال
متن کامل [PDF 264 kb]   (1088 دریافت)    
نوع مطالعه: پرستاری سالمندی | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1399/6/15 | پذیرش: 1399/7/23 | انتشار: 1399/9/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Manookian A, Navab E, Zomorodi M. The Relationship between Self-compassion and Attitude to Ageing in Middle aged People. IJNR 2020; 15 (5) :20-28
URL: http://ijnr.ir/article-1-2429-fa.html

مانوکیان آرپی، نواب الهام، زمردی محبوبه. ارتباط بین خودشفقت ورزی با نگرش نسبت به سالمندی در افراد میانسال. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1399; 15 (5) :20-28

URL: http://ijnr.ir/article-1-2429-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 15، شماره 5 - ( آذر و دی 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4657