|
ارائه مدل ساختاری افسردگی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی ادراک شده با میانجی گری امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان
|
سروش شاه بیک    ، آمنه معاضدیان* ، پرویز صباحی ، ارسلان خان محمدی اطاقسرا |
| گروه روان شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران ، amenehameneh540@gmail.com |
|
|
چکیده: (992 مشاهده) |
هدف پژوهش حاضر پیش بینی افسردگی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی ادراک شده با در نظر گرفتن نقش میانجی امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به انستیتو کانسر بیمارستان های امام خمینی و میلاد تهران بودند. تعداد افراد نمونه 300 بیمار مبتلا به سرطان بود که براساس ملاک های ورود و خروج پژوهش و با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1998)، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988)، مقیاس افسردگی بک (1961) و پرسشنامه امیدواری اسنایدر (1991) بودند. داده های گردآوری شده با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Amos تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل پیش بینی افسردگی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی ادراک شده با در نظر گرفتن نقش میانجی امیدواری براساس داده های تجربی از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین اثر مستقیم و غیرمستقیم طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی ادراک شده با در نظر گرفتن نقش میانجی امیدواری بر افسردگی بیماران مبتلا به سرطان مورد تأیید قرارگرفت (p<0.05).
|
|
| واژه‌های کلیدی: افسردگی، طرحواره‌های ناسازگار اولیه، حمایت اجتماعی ادراک شده، امیدواری |
|
|
متن کامل [PDF 323 kb]
(456 دریافت)
|
نوع مطالعه: روانپرستاری و پرستاری بهداشت روانی |
موضوع مقاله:
علوم رفتاری و روانی(روانشناسی، مددکاری و...)
دریافت: 1401/3/2 | پذیرش: 1401/12/13 | انتشار: 1402/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
