مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های عصبی در انسان است که ابعاد روانی و اجتماعی و ازجمله امیدواری و تاب آوری فرد مبتلا را تحت تأثیر قرار میدهد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر امیدواری و تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه به همراه دوره پیگیری بود. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل مبتلایان به ام اس واقع در شهر تهران و عضو انجمن ام اس ایران و مراجعهکننده به مطب های پزشکان متخصص در تهران در نیمه دوم سال 1402 بودند که تشخیص بیماریشان توسط نورولوژیست محرز شده بود از افراد واجد شرایط 30 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی ساده (روش برداشتن گوی زوج و یا فرد داخل جعبه) در دو گروه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گروه گواه) جایداده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامههای امیدواری اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱) و تاب آوری کونر ودیویدسون (2003) بودند. گروه مداخله در دوازده جلسه حضوری ۹۰ دقیقهای در مدت دو ماه بهصورت گروهی تحت مداخله قرار گرفت و گروه گواه مداخله معمولی را دریافت نمود. جهت تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر بین گروهی با رعایت پیشفرضهای آماری استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد بین میانگین نمرات امیدواری و تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در مراحل پسآزمون و پیگیری در مقایسه با مرحله پیشآزمون، تفاوت وجود داشت و این نتایج تا مرحله پیگیری پایدار مانده بود (01/0>P)؛ بنابراین رفتار درمانی دیالکتیکی موجب بهبود امیدواری و تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه، میتوان از رفتار درمانی دیالکتیکی بهعنوان یک روش درمانی تأثیرگذار در بهبود سلامت و وضعیت روانشناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استفاده کرد.
mouri S, khalatbari J, fath abadi J, Ghorban Shiroodi S, sabet M. The Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy on the Hope and Resilience of Patients with Multiple Sclerosis. IJNR 2025; 19 (6) :63-72 URL: http://ijnr.ir/article-1-2955-fa.html
موری سمیه، خلعتبری جواد، فتح آبادی جلیل، قربان شیرودی شهره، ثابت مهرداد. اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر امیدواری و تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1403; 19 (6) :63-72