مقدمه: ازدواج و تشکیل خانواده یکی از عوامل مؤثر در بهداشت روان و شیوه زندگی افراد محسوب می‌شود که نقش آن در کاهش نابسامانی‌های فردی و اجتماعی مشخص گردیده است. به منظور برنامه‌ریزی اصولی و بالابردن سطح آگاهی جوانان از معیارهای صحیح ازدواج اطلاع از نظرات آنان ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین معیارهای ازدواج از دیدگاه دانشجویان مجرد دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1385 می‌باشد.

روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی - تحلیلی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک با تعداد 380 دانشجوی دختر و پسر مجرد دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1385 انجام گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای شامل مشخصات فردی و معیار ازدواج بود. معیارهای انتخاب در سه سطح لیکرتی خیلی مهم، مهم تاحدودی مهم تعیین می‌شدند. یافته‌های حاصله با استفاده از آزمون آماری توصیفی و آزمون استنباطی کای دو به استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: داده‌ها نشان داد که 60% دانشجویان مؤنث و در محدوده سنی 23-18 سال قرار داشتند. اکثر این دانشجویان (7/46%) در ترم تحصیلی 4-1 قرار داشتند. همچنین یافته‌ها نشان داد که نگرش دانشجویان نسبت به معیارهای تفاهم اخلاقی و وفاداری در حدود بالای 90% و در معیارهای مسؤولیت‌پذیری و زیبایی و جذابیت بیش از 70% در حد خیلی مهم ارزیابی گردید. میزان اهمیت معیارها با متغیرهای سن، جنس، مقطع تحصیلی و معیارهای انتخاب همسر مثل: تفاهم اخلاقی، وفاداری به همسر، زیبایی و جذابیت ظاهری، رضایت والدین، عشق و علاقه، تشابه تحصیلی، داشتن مذهب مشترک، تشابه علاقه و سلیقه در زندگی، عدم وجود بیماری ارثی در خانواده ارتباط و تفاوت معناداری دارد. به طوری که معیارهای ارزشمند برای دانشجویان پسر به ترتیب تفاهم اخلاقی، وفاداری، مسؤولیت‌پذیری، زیبایی و جذابیت ظاهری و شناخت قبل از ازدواج، اما برای دانشجویان دختر تفاهم اخلاقی، وفاداری، رضایت والدین، شناخت قبل از ازدواج، عشق و علاقه، مسؤولیت‌پذیری، زیبایی و جذابیت ظاهری بوده است.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های فوق می‌توان نتیجه گرفت که معیارهای ازدواج دانشجویان مطالعه شده اعم از پسر و دحتر، مبتنی بر ارزش‌ها و معیارهای اصیل و فرهنگی است. لذا از منظر تأمین بهداشت و سلامت ازدواج که یکی از رسالت‌ها و وظایف اجتماعی حرف بهداشتی و درمانی از جمله پرستاری است، بیش از اینکه در صدد فراهم نمودن امکانات مالی آن تلاش کنیم، برای تسهیل و بقای ازدواج‌ها باید شرایطی و بستری‌هایی را با رعایت معیارهای فرهنگی، دینی و اجتماعی فراهم کرد تا دانشجویان پسر و دختر بتوانند با باورهای و سلوک اخلاقی و تعهد و مسؤولیت‌پذیری همدیگر قبل از ازدواج آشنا شوند.