مقدمه: سیستم آموزش الکترونیکی ترکیبی با به کارگیری ابزارهای متنوع و فن‌آوری‌های پیشرفته سعی در بهبود کیفیت یادگیری دارد. هدف در این پژوهش پس از طراحی و به کارگیری نظام آموزش الکترونیکی ترکیبی، تعیین میزان رضایتمندی دانشجویان و اساتید دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران از این روش می‌باشد.

 روش: در این مطالعه توصیفی- مقایسه‌ای، جمعیت هدف شامل اعضا هیأت علمی و دانشجویان پرستاری و مامایی مقاطع مختلف تحصیلی در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. 17 نفر از مدرسینی که داوطلب شرکت در طرح بودند دروس خود را به شیوه الکترونیکی ترکیبی آماده و اجرا نمودند. در مجموع 22 درس (45 واحد درسی) از دروس مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی پرستاری و نیز کارشناسی و کارشناسی ارشد مامایی به شیوه الکترونیکی ترکیبی در نیمسال اول 88-1387 اجرا و نظرات دانشجویان و مدرسین از این شیوه با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و مقیاس دیداری مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS v.16 و با استفاده از آزمون‌های توصیفی (فراوانی و درصد) و آزمون‌های غیر پارامتریک (ویلکاکسون) مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: از مجموع 181 دانشجویی که در این مطالعه به پرسشنامه پاسخ دادند (پاسخ‌دهی 2/82%)، 4/67% از اجرای برنامه ابراز رضایت کامل داشتند و 3/24% از دانشجویان از آموزش به شیوه الکترونیکی ترکیبی ابراز نارضایتی نمودند. همچنین رضایت دانشجویان از 4 محور (مسایل فنی و ساختاری، مسایل مربوط به یادگیرنده، مسایل مربوط به طرح درس و محتوا و مسایل مربوط به حمایت از یادگیرنده) مورد بررسی قرار گرفت. 2/88% مدرسین نیز از به کارگیری این شیوه در تدریس ابراز رضایت کامل داشتند. هم دانشجویان و هم مدرسین استفاده از روش الکترونیکی ترکیبی را به روش رایج تدریس ترجیح می‌دادند (001/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به این که سیستم آموزش الکترونیکی ترکیبی با امکان انعطاف‌پذیری در یادگیری و با قابلیت بهره‌گیری از مزایای هر دو روش آموزش حضوری و الکترونیکی رضایت مدرسین و دانشجویان را در پی داشت پیشنهاد می‌گردد که به عنوان یک روش ارایه آموزش مؤثر در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور مورد توجه قرار گیرد. ضمن آن که به جنبه‌های افزایش تعامل و روش‌های ایجاد انگیزه در آموزش الکترونیکی ترکیبی توجه بیشتری گردد.