مقدمه: تفویض اختیار تجویز دارو به پرستاران در بعضی از کشورها سیر صعودی داشته با این وجود پرستاران ایرانی شاهد چنین اتفاقی نبوده اند. هدف ما از طراحی این تحقیق، شناسایی عوامل مؤثر بر تفویض اختیار تجویز دارو به پرستاران ایرانی می باشد.

روش: این پژوهش با رویکرد کیفی در شهرهای جهرم و شیراز انجام شد. نمونه ها از میان دانشجویان و شاغلین پرستاری با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. پس از اشباع اطلاعاتی, تعداد شرکت کنندگان به ده نفر رسید. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و تجزیه و تحلیل داده ها به روش مقایسه ای مداوم و تحلیل محتوایی کیفی انجام شد.

یافته ها: در این مطالعه چهار درون مایه تحت عناوین صلاحیت، مجوز قانونی، تغییر و ارتقاء ظاهر شد.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که تجویز دارو توسط پرستاران ایرانی به شرط حمایت و تأیید صلاحیت آنان از جانب مراکز قانونی امکان پذیر است ولی تاکنون این شرایط محقق نشده و نیاز به تأمل، برنامه­ریزی و آموزش بیشتر دارد.