مقدمه: سوختگی یکی از عواملی است که نه تنها به پوست آسیب میرساند بلکه اغلب باعث عفونتهای مختلف باکتریایی میشود. عوامل مستعد کننده فرد دچار سوختگی به عفونت در اغلب موارد شامل از دست دادن سد دفاعی پوست، سرکوب ایمنی، تعلل در ارجاع بیمار به بیمارستان، طول اقامت در بیمارستان و اقدامات عملی - درمانی میباشد. از آنجا که یکی از حلقههای زنجیره عفونت، عامل عفونی میباشد و گسستن زنجیره عفونت یکی از مسؤولیتهای پرستار است لذا شناسایی عوامل عفونی لازم وضروری است و پرستار در کنار مراقبت و تأمین نیاز های بیمار، مسؤول ایجاد محیطی امن و تمیز برای بیمار میباشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل میکروبی و نیز برخی عوامل مرتبط با سوختگی در ایجاد عفونت زخم سوختگی در بیماران بستری در بیمارستان آیت اله موسوی زنجان در سال 1388 انجام شده است.
روش: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی 70 بیمار بستری در بخش سوختگی بیمارستان آیت اله موسوی زنجان که واجد شرایط ورود به مطالعه بودهاند با روش نمونهگیری آسان در دسترس انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات شامل برگه ثبت اطلاعات (مربوط به مشخصات دموگرافیک و شرایط مربوط به حادثه سوختگی)، چک لیست مشاهده علایم ظاهری عفونت زخم سوختگی و برگه ثبت نتایج آزمایشگاهی کشت زخم سوختگی بود. به طوری که روزانه زخم بیمار مشاهده و وجود یا عدم وجود علایم عفونت ثبت گردید و کشت سوآب سطحی از زخم در طول مدت بستری از واجدین شرایط ورود به مطالعه به عمل آمد. دادهها به وسیله نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل و مقادیر p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافتهها: از تعداد 70 بیمار واجد شرایط در این مطالعه، 48نفر (6/68%) دچار عفونت زخم سوختگی شدند. شایعترین عامل سوختگی، آتش (3/54%) و سپس آب جوش (40%) بود. سودوموناس شایعترین میکروارگانیسم ایجادکننده عفونت زخم سوختگی بود. ارتباط آماری معنادار بین نتیجه کشت مثبت زخم با زمان مراجعه به بیمارستان و خود درمانی قبل از بستری وجود داشت (05/0p<).
نتیجهگیری: اهمیت تشخیص بالینی سودوموناس و سایر باکتریها در ایجاد عفونت زخمهای سوختگی و مقاومت آنها نسبت به اکثر آنتیبیوتیکها لزوم بهکارگیری معیارهای مناسب در پیشگیری و به حداقل رساندن انتشار عفونت در بیماران بستری و دچار سوختگی را نشان میدهد.