مقدمه: خلاقیت انعطاف پذیری درتفکر، سرشار از ایده بودن، توانایی کنار آمدن با ایده جدید و کشف ارتباط تازه بین چیزهای موجود می‌باشد. همچنین ابرازوجود یک مهارت اجتماعی مهم در دوران رشد یک نوجوان است. در تغییرات سریع جهان امروز و وضعیت شتاب آلود فردای آن، تنها کسانی می‌توانند دوام بیاورند که خود را با دگرگونیهای آن هماهنگ نمایند. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله برخلاقیت و ابرازوجود دانش آموزان پسرمقطع دوم متوسطه شهرستان شوش دانیال انجام شد.

روش کار: این پژوهش مداخله‌ای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بر روی کلیه دانش آموزان پسر سال دوم دبیرستان شهرستان شوش دانیال در سال 93-92 صورت گرفت. نمونه آماری این پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و به صورت تصادفی (طرح زوج و فرد) در دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه استاندارد 60 ماده‌ای خلاقیت عابدی و پرسشنامه استاندارد 33 ماده‌ای ابراز وجود ASA بود. برای انجام پژوهش نیز، در ابتدا پیش آزمونی از هردو گروه آزمایش وگواه عمل آمد، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت حل مسئله) در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای یک جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا گردید، اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار 18-SPSS و روش آماری تحلیل کو واریانس چند متغیری استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش، نشان داد که میان گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری از لحاظ خلاقیت و ابرازوجود (001/0 > P) وجود دارد. به عبارتی دیگر، میزان خلاقیت و ابرازوجود گروه آزمایش نسبت به گروه گواه و پیش آزمون به طور معنی داری بالاتر بوده است.

نتیجه گیری: لازم است به دلیل اهمیت متغیرهایی چون خلاقیت و ابراز وجود تمهیداتی صورت گیرد تا در طول سال تحصیلی و با ابتکار آموزش و پرورش، آموزش‌های جامع و مدونی، جهت بالا بردن سطح کیفیت آموزش جهت تقویت و تحکیم این متغیرها ارائه گردد.