مقدمه:پرستاران بهعنوان یکی از اصلیترین گروههای نظام سلامت، بهطور مداوم با استرسهای شغلی، و فشارهای کاری مواجه هستند که میتواند به کاهش انعطافپذیری شناختی، افزایش استرس شغلی و کاهش خشنودی شغلی منجر شود. براین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری شناختی، استرس شغلی و خشنودی شغلی پرستاران بود. روش کار:پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیشآزمون–پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری سهماهه بود. جامعه آماری شامل پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر خرمآباد در سال ۱۴۰۳ بود. از میان ۳۴۶ پرستار، ۳۰ نفر با پایینترین نمره انعطافپذیری شناختی انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۴۰ دقیقهای آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس استرس شغلی پارکر و دکوتیس (1983)، مقیاس خشنودی شغلی آیرونسون و همکاران (1989) و پرسشنامه انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) بود. دادهها با آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شدند. یافتهها:نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش معنادار انعطافپذیری شناختی (η²=0.67, P<0.001)، کاهش استرس شغلی (η²=0.78, P<0.001) و افزایش خشنودی شغلی (η²=0.69, P<0.001) در گروه آزمایش شد و این اثرات در مرحله پیگیری سهماهه نیز پایدار ماند. نتیجهگیری: آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند بهعنوان مداخلهای اثربخش در ارتقای منابع روانشناختی پرستاران و بهبود وضعیت حرفهای آنان در محیطهای کاری پرتنش بهکار گرفته شود. پیشنهاد میشود برنامههای آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بهعنوان بخشی از آموزشهای ضمن خدمت پرستاران در نظام سلامت ادغام گردد.
Mousavinia S, arshadi N, Beshlideh K, Peymannia B. The Effectiveness of Acceptance and Commitment Training on Cognitive Flexibility, Job Stress, and Job Satisfaction among Nurses. IJNR 2025; 20 (5) URL: http://ijnr.ir/article-1-3041-fa.html
موسوی نیا سیدمحمدجواد، ارشدی نسرین، بشلیده کیومرث، پیمان نیا بهرام. بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری شناختی، استرس شغلی و خشنودی شغلی پرستاران. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1404; 20 (5)