زمینه و هدف: انفورماتیک پرستاری بر استفاده بهینه از تکنولوژی و ارتقای سلامت موثر است و استفاده از تجربیات کشورهای موفق دنیا در این زمینه، می‌تواند تسهیل گر ارتقای کیفیت مراقبت بهداشتی باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه تطبیقی عوامل توسعه انفورماتیک پرستاری در ایران و کشورهای پیشرو است.
روش کار: پژوهــش حاضر بصورت توصیفی تطبیقی در سال 1398 انجام شد. انتخاب کشورهای پیشرو در انفورماتیک پرستاری با تعیین برترین کشورها با بیشترین میزان انتشار مقاله در زمینه انفورماتیک پرستاری انجام شد. گام‌های انجام پژوهش در این مطالعه، مبتنی بر مدل رازوالم و لارابی بود. هفت اصل پروژه بین المللی تایگر[1]، بعنوان معیارهای تطبیق انتخاب شده و در منابع ایران و کشورهای منتخب بررسی شده و با تدوین ماتریس تطبیقی مقایسه گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ایران با 15 سال فعالیت در زمینه انفورماتیک پرستاری نوپا است و امریکا با سابقه 60 سال فعالیت در این زمینه پیشگام ترین بوده است. از نظر عوامل توسعه انفورماتیک پرستاری در بررسی تطبیقی، ایران در مقایسه با کشورهای مورد بررسی شامل امریکا، انگلستان، کانادا، استرالیا و تایوان، کمترین فعالیت را داشته است. کشور ایران از نظر معیارهای مدیریت و رهبری، آموزش و تحصیلات، ارتباطات و همکاری، طراحی انفورماتیک، فناوری اطلاعات، سیاست گذاری و فرهنگ در انفورماتیک پرستاری نسبت به کشورهای مورد بررسی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد.
 نتیجه گیری: نظر به اهمیت به‌کارگیری فناوری اطلاعات در پرستاری، ارائه برنامه‌های توانمندساز ملی برای پرستاران می تواند منجر به بهبود استفاده مفید از ابزارهای انفورماتیک در راستای ارتقای کیفیت خدمات حرفه‌ای پرستاری و بهبود پیامد مراقبت بهداشتی گردد.