دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران،ایران، ، amacademic@yahoo.com
چکیده: (1712 مشاهده)
مقدمه: یکی از فاکتورهای مهم بر روی کارآمدی و بهره وری کارکنان در سازمان، کیفیت زندگی کاری است. هدف اصلی تحقیق بررسی عوامل موثر بر کیفیت زندگی کاری پرستاران و ارتباط آن با سبک زندگی پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در دوران اپیدمی کووید 19 می باشد. روش : روش مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که بر روی 330 نفر از پرستاران بیمارستانهای سینا و امام رضا شهر تبریزدرسال 1400 که به صورت تصادفیساده انتخاب شده بوده اند، صورت گرفت. گردآوری داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی پرداختچی و جزایری(1398) و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی کرن و همکاران(2016) انجام شد. نتایج داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و با استفاده از آزمونهای آماری پیرسون، روش تحلیل عاملی تاییدی ارائه شد از نرم افزار SPSS, Amos برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان دادکه عوامل مدیریتی، ساختاری، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روانشناختی در کیفیت زندگی کاری پرستاران تاثیرگذار هستند. همچنین بین سبک زندگی و کیفیت زندگی کاری پرستاران در دوران اپیدمی کووید رابطه مثبت و معناداری وجود دارد( PV<0.05). نتیجه گیری: یکی از موضوعات مهم دوره اپیدمی کووید 19، عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی کاری است. از آنجایی که پرستاران در دوران کووید 19 با مجموعه ای از مشکلات مخصوص مواجهند که این مشکلات با اصلاح سبک زندگی قابل پیشگیری خواهد بود. لذا پیشنهاد می شود که مدیران و سیاست گذاران سلامت برای ارتقا کیفیت زندگی پرستاران در دوران اپیدمی کووید 19 ، بر روی سبک زندگی سالم برنامه ریزی کنند.
Noorbakhsh Haqvardi M, Mirzaei A, Alimohammadzadeh K. Investigating the factors affecting the quality of work life of nurses and its relationship with the lifestyle of nurses in hospitals affiliated to Tabriz University of Medical Sciences during the Covid19 epidemic.. IJNR 2022; 17 (5) :88-99 URL: http://ijnr.ir/article-1-2697-fa.html
نوربخش حق وردی مینا، میرزایی اباسط، علی محمدزاده خلیل. بررسی عوامل موثر بر کیفیت زندگی کاری پرستاران و ارتباط آن با شیوه زندگی پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در دوران اپیدمی کووید 19. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1401; 17 (5) :88-99