|
اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر شفقت بر احساس شرم و رشد پس از سانحه در مادران با کودک مبتلا به معلولیت جسمی- ذهنی
|
صاحبه بریمانی*   ، سمانه فراهانی ، کامران شورانگیز |
| دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، ایران ، sahebehbarimani1361@gmail.com |
|
|
چکیده: (112 مشاهده) |
مقدمه: مراقبت از یک کودک معلول دارای پیچیدگیهای بسیاری است و میتواند با پیامدهای منفی روانی و اجتماعی برای والدین همراه باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر شفقت بر احساس شرم و رشد پس از سانحه در مادران با کودک مبتلا به معلولیت جسمی- ذهنی انجام شد.
روش کار: تحقیق حاضر یک طرح نیمه تجربی از نوع پیشآزمون-پسآزمون-پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مرکز آموزشی کودکان با نیازهای ویژه امام جواد شهر ساری در سال 1402-1401 بود که از بین آنها، 30 کودک انتخاب شدند و مادران آنها به طور تصادفی در گروه مداخله فرزند پروری مبتنی بر شفقت و یا گروه کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش 8 جلسه هفتگی و 60 دقیقهای مداخله فرزند پروری مبتنی بر شفقت اجرا شد و برای گروه کنترل مداخلهای انجام نشد. در ابتدا و بعد از اتمام جلسات مداخله و همچنین یک ماه بعد از آن، تمام شرکت کنندگان مقیاس احساس گناه و شرم و پرسشنامه رشد پس از سانحه را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله فرزند پروری مبتنی بر شفقت در کاهش احساس شرم و افزایش رشد پس از سانحه در مادران با کودک مبتلا به معلولیت جسمی- ذهنی اثربخشی معنیدار دارد (001/0p<).
نتیجه گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، احساس شرم و رشد پس از سانحه در مادران با کودک مبتلا به معلولیت جسمی- ذهنی از طریق مداخله فرزند پروری مبتنی بر شفقت قابل اصلاح است. |
|
| واژه‌های کلیدی: فرزند پروری مبتنی بر شفقت، احساس شرم، رشد پس از سانحه، معلولیت جسمی- ذهنی |
|
|
|
نوع مطالعه: روانپرستاری و پرستاری بهداشت روانی |
موضوع مقاله:
علوم رفتاری و روانی(روانشناسی، مددکاری و...)
دریافت: 1402/4/10 | پذیرش: 1404/1/25 | انتشار: 1404/3/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
